Portrait of An Arrogant Master - Bölüm 5

“Çıkar şunu. Sen de mi sağırsın?”

“Hayır, hayır, anlamadım. Kıyafetlerimi çıkarmamı mı kastediyorsun?”

“Evet. İsim tedavisinde birbirlerinin isimlerini doğrulamak temel protokoldür, değil mi?”

“Oh. İsmi göstermeyi kastediyorsun… Bunu söyleyerek başlayabilirdiniz.”

Macy irkilen kalbini sakinleştirdi.

“Senden soyunmanı istemem garip değil. Herhalde buraya bu kadar hazırlıksız gelmediniz, değil mi?”

Onun ne demek istediğini anlamıştı. İsim tedavisi sıcaklığı paylaşmayı gerektiriyordu.

El ele tutuşmak yeterli olsa da, kucaklaşmanın ya da daha samimi bir temasın çok daha etkili olduğu biliniyordu. Bu yüzden insanlar, duyguları ne olursa olsun, yabancılarla bile sık sık birlikte uyurlardı.

“İsim açıkta kalan hiçbir yerde görünmüyor. Nerede yazıyor?”

“Şey…”

Sanki elbisesini çıkarması gerekiyormuş gibi konuşmasına rağmen, sürekli ismini araması aksini gösteriyordu. Talep sadece ismi göstermek için olsa bile, özellikle de tuhaf konumu göz önüne alındığında, Macy kendini garip hissetti.

“Bir madde ekleyelim. Böylece iki kez sormak zorunda kalmam. Eğer tedaviye devam etme konusunda ciddi değilseniz, şimdi gidebilirsiniz.”

“Hayır, yapacağım! Size hemen şimdi göstereceğim!”

Macy sözleşmesinin feshedilebileceğinden endişe ettiği için aceleyle cevap verdi.

“Ama biraz utanç verici bir yerde, lütfen anlayın.”

“Nerede olduğu önemli değil, sadece göster.”

Sesinde bir parça yorgunluk vardı. Onu göremese de bu kadarını hissedebiliyordu:

‘Bu durumdan memnun değil.’

Sonunda ismin sahibini bulduğunda sevinçten havalara uçan Macy’nin aksine, o ismini daha yeni ortaya çıkarmış gibi görünüyordu. Ona göre bu durum, rahatsız edici ve bunaltıcı ani bir talihsizlik gibi gelebilirdi.

Dahası, insanlara emir vermeye alışkın olduğundan, statüsünü bilmese bile otoriter tavrı belirgindi. Statüsünün farkında olmadığını bilerek tartışabilirdi ama…

‘Şimdilik sadece boyun eğelim.’

Sözleşmede de belirtildiği gibi, Macy bu işlemde açıkça ‘daha küçük’ konumdaydı. Macy’nin ölmesi ve ismin bir başkasında tezahür etmesi halinde başka bir taşıyıcıyla kayıtsızca devam edebilirdi, çünkü Macy’nin ölümü üzerine isim kesinlikle başka bir kişide görünecekti.

Ç/N: tezahür: ortaya çıkması demek

“Whoo…”

Macy derin bir nefes aldı ve şalını çıkardı. Catherine’in elbisesinin derin yakası sayesinde düğümleri çözmesine gerek kalmadı. Sol göğsünü örten danteli hafifçe aşağı çekti.

“Sanırım buralarda bir yerde… Görebiliyor musunuz?”

“…”

Ondan bir yanıt gelmedi.

Parmak uçlarının altında sert bir şey hissetti, kesinlikle ismin yazılı olduğu yerdi. Gözleri kumaşla örtülü olduğu için adamın tam olarak görüp göremediğini ya da elbisesini daha da indirmesi gerekip gerekmediğini anlaması zordu. Sessizliğinin daha fazlasını göstermesi anlamına geldiğini düşünürken, kadın elbisesini daha da aşağı çekti.

“Dur.”

O anda elinin arkasına serin bir dokunuş geldi. Adamın büyük eli kadınınkini tamamen kapladı.

Beklenmedik temas karşısında irkilen Macy donakaldı.

“Onu gördüm. Artık durabilirsin.”

“ Tamam…”

Eli hızla geri çekildi. Ortam garipleşti.

Macy onun sert ses tonu karşısında gerildi. Yanlış bir şey yapıp yapmadığını merak etti. Uzun bir sessizlikten sonra sert bir tonda konuştu.

“Tedaviye başlamadan önce bir şeyi açıklığa kavuşturmama izin verin.”

“Neymiş o?”

“Gereğinden fazla fiziksel temas istemiyorum.”

Bunu duymak rahatlatıcıydı.

“Ve kim olduğumuz konusunda meraklanmayalım. Sadece isim tedavisi için buluşuyoruz ve birbirimiz hakkında daha fazla şey bilmemize gerek yok.”

Kimliğini gerçekten gizlemek istiyordu, sadece gözlerini kapatma maddesinden değil. İsim sözleşmesi doğası gereği bilgilerin başkalarına ifşa edilmesine karşı bir madde içeriyordu, bu da sözleşmenin kendisine güvenmediği anlamına geliyordu.

“Yani, böyle bir kıyafet ve davranışla bir erkeğin dikkatini çekmeye çalışmak benim için nafile.”

“Hayır, bu…”

Kadın açıklama yapamadan, adam onun sözünü kesti.

“İsim tedavisi kademeli olarak ilerleyecek.”

“Bugün bir saat boyunca el ele tutuşacağız ve durumu değerlendireceğiz. Eğer bu yeterli olmazsa, sıklığı artıracağız. Yine de yetersiz kalırsa, bir sonraki adıma geçeceğiz. Gereklilik benim standartlarıma göre belirlenecek. Herhangi bir şikâyetiniz varsa, şimdi söyleyin.”

Buraya gelmeden önce her şeyi düşünmüş bir havayla konuşuyordu. Tedavi konusunda ciddi olmadığı takdirde anlaşmayı feshedeceğine dair daha önceki tehdidini hatırlayan Macy, kendini hiçbir şey söyleyemez halde buldu.

“Ve sadece el ele tutuştuğumuz için yatağa oturmaya gerek yok.”

“Evet…”

“Şu andan itibaren bir sandalyeye otur.”

“Anlaşıldı…”

Macy kendisine vücuduyla baştan çıkarmaya çalışan bir kadın gibi davranıldığını hissetti.

Her ne kadar Yannick ve Catherine ona böyle bir kıyafet giydirmiş olsalar da, belki de tam olarak onun önerdiği nedenlerden dolayı değildi…

‘Görünmediğini düşünerek elbisemi indirdim…‘

Macy’nin bedeni aracılığıyla onunla olumlu bir ilişki sürdürmek gibi bir niyeti yoktu. Benzer koşullarda düzenli olarak karşılaşmanın doğal olarak bir yakınlık oluşturacağını ve belki de bir arkadaşlığa yol açacağını umuyordu.

Benzer bir talihsizliği paylaşan bu iki insan arasında bir bağ oluşabilirdi.

Ama şimdi tanıştıklarına göre her şeyi farklı anlıyordu.